اشعاری از خسته خانگایی

چراخم دیده ت ،چراخم دیده ت

سه وگه ند وه سورمه ی ده و ران دیده ت

وه ئه بروی وینه ی بالام خه میده ت

یا خو چون هیلال حه ق ئافه ریده ت

وه زولف سیای پرچین لولت

وه بالا چون سه ول ره ند نه و تولت

وه گونای چون شه م شه وان ئه فروزت

وه کرشمه وناز عاشقان سوزت

وه په نجه ی نازک حه نایی ره نگت

وه دیده ی مه خمور سیای سیوه نگت

وه نیگای ناگای واده که ی جاران

وه جیلوه ی بالات له ده رو بانان

ئه ر "خه سته"بی تو شادی بویارو

خوداوه ند بالاش وه گل بسپارو

له دوو هونراوه ی تردا ئه لی :

روخسارش ره ونه ق روبع مه سکون دا

جه یران حه یران مه ند شی وه هاموون دا

وه نه وشه سوجده ی خالش فه رض که رده ن

جه و بونه مودام که چ که رده ن گه رده ن

چراخم ناشاد ،چراخم ناشاد

تا وه موژده ی مه رگ دل نه بو ناشاد

تا که هیجرانت نه کیشو جه ورم

تا یاسین وانان نه گیران ده ورم

تا دیده نه شو چه نی بالا سه ر

نه گیلو په ی من زایله ی چه مه ر

تا یاران په ریم نه کیشان فه ریاد

شه رت بو مه یل تو نه ده روون وه باد

تا پیم نه وانان ئایه ی واده ی مه رگ

تا به ر ناوه ران نه توی جامه وبه رگ

تا که مه رده شور نه شوروم به ده ن

نه پیچا مه وه  وه تو تو ی که فه ن

نه نیام وه تابووت وه هه ی داد هه ی داد

شه رت بو مه یل تو نه ده روون وه باد

تا که دلسوزان ته رمم نه وه ران

وه سه رای گلکوم داخل نه که ران

تا که نه نیانیم نه توی یانه ی تو

دل پرئاخ وداخ دووری دیده ی تو

نه پوشان وه سه نگ ،به ر که رام جه یاد

شه رت بو مه یل تو نه ده روون وه باد

تا که نه ریزان وه سه ر قه برم خاک

تا که نه وزانیم یانه ی ته نگ وتاک

تا خه سته ی ده ردت قالبش یه کسه ر

نه دریو جه یو نه و یانه ی خه ته ر

تا که گوشت وپوس ،مه غز وئیستخوان

چه نی خاک و خول ئامیته نه وان

تا "خه سته "ت سفته ی نار ونوور نه بو

شه رت بو مه یل تو جه لام دوور نه بو

تا مووران نه وان وه ریزه م دلشاد

شه رت بو مه یل تو نه ده روون وه باد