آژوان

با توجه به بارندگی مناسبی که استان کرمانشاه و بالطبع آن شهر کرمانشاه، در این هفته پشت سر گذاشت ، تصمیم گرفتم در روز چهارشنبه، به صورت انفرادی صعودی به قله فرخشاد داشته باشم.

سعی من بر این بود که تمام اصول صعود های انفرادی که توسط استاد عیوضی به ما متذکر شده بود را رعایت نمایم، بنابراین جز شخص خودم و افکار همیشه مشغولم هیچ کس دیگر از این صعود خبر نداشت.

در روز سه شنبه 12 آذر 92 بارندگی در شهر کرمانشاه آغاز شد و من در روز چهارشنبه 13 آذر 92 در زیر هوای بارانی و کاملا مه آلود به قصد دیدن اولین برف پاییزی فرخشاد با ارتفاع 2500 متر حرکت خود را آغاز کردم.

ساعت 5:45 آغاز حرکت

و شهر در سکوت و آرامش

بارش ممتد باران، ولی مسیر همچنان آشنا

و مسیری که گویا نقاشی شده بود ...

و سمفونی ابر ، مه و باد !

در حول و حوش غار عمو سلیم اولین لکه های برف نمایان شدند. از اینجا به بعد بارش برف هم آغاز شد.

قله سپیدپوش فرخشاد 2500 متر- صبح چهارشنبه 13 آذر 92 ، ساعت 7 صبح

قله سپیدپوش فرخشاد(جبهه شمالی) 2500 متر- صبح چهارشنبه 13 آذر 92 ، ساعت 7 صبح

قله سپیدپوش فرخشاد(جبهه شمالی ) 2500 متر- صبح چهارشنبه 13 آذر 92 ، ساعت 7 صبح

و من ناچیز بر بالین قله

و بازگشت به شهر .

نقطه سر خط

---

پی نوشت :

1- قله فرخشاد قله ای دوس داشتنی با مسیری آشنا برای اکثر کوهنوردان کرمانشاهی است. شایسته است که قدر همه ی ویژگی های منحصر به فردش را بدانیم.

2- کوهنوردی در هوای بارانی، مه آلود و به صورت انفرادی را فقط به دوستانی توصیه می کنم که کاملا آشنا به مسیر هستند. مگر نه همین قله فرخشاد به اندازه کافی فریبنده است!

3- در روز صعود، هیچ کوهنورد دیگری چه در مسیر رفت و چه در مسیر برگشت، مشاهده نشد!

4- دیدن 4-5 دسته ی 10 تایی از کبکان به شیرینی صعود افزود.

5- اگر اشتباه نکنم به عنوان اولین کرمانشاهی توانستم بر اولین برف پاییزی فرخشاد بوسه بزنم.

6- این پست تکمیل خواهد شد.

از راست : 1- ریاحی 2- داهیم 3- منتظریانی 4- عیوضی 5- خسروزاده 6- امجدیان 7- رحیمی 8- نامداری            ( عکس : وبلاگ : کامبادن کوه ) - دواشکفت

لینک همین برنامه در وبلاگ شاودالان در : اینجا

لینک همین برنامه در وبلاگ فرخشاد در : اینجا

لینک همین برنامه در وبلاگ کوهستان در : اینجا

لینک همین برنامه در وبلاگ کامبادن کوه در : اینجا

---

2- در این مدت هم رسیدگی به کارهای شخصی و حضور در مجمع چندین NGO و صعودهای مکرری به قله های دوشاخ و فرخشاد بخش اعظم وقت من را فرا گرفت.

طلوع آفتاب بر بلندای دوشاخ با دورنمایی از این شکوه بلندقامت ( پراو )

به راستی چه فصلی می تواند ادعا کند که با پاییز که مطلق تمام زیبایی هاست، را یارای سخنی ست؟

پاییز این شکوه به تمام معنا، در روز سه شنبه 14 آبان 92 میزبان من و همنورد عزیزم حسام رحیمی بود...

بوسه بر اولین برف پاییز امسال !

حتی فکر کردن به این برنامه، به اندازه ی کافی وسوسه انگیز است چه رسد به انجام آن !

و چه منزلگاهی دلرباتر از پرآو و چه پذیرایی شیرین تر از شاودالان ؟

صبح پاییزی را با نسیم سرد آن آغاز کردیم.

و حاکم پراو، شیخعلیخان . هر چند برایم خیلی سخت است که نام این جیره خوار صفوی را بر بام شهرم ، بشنوم ،بنویسم و بخوانم !

به هر حال برنامه ی ما صعود به شاودالان از تنگ ریواسان و جانپناه شنل است. به همین منظور از راهی تنگ بزازخانه که رخت خزان بر تنش خودنمایی می کرد، شدیم.

حتی فرش زیر پایمان هم از جنس خزان بود...

به رو ( بلوط ) این سوغات گلاریژان ! کاشکی قدر این درخت مقدس را بیشتر می دانستیم. 

تنگ ریواسان ( پاییزی )

تنگ ریواسان ( زمستانی )

تنگ ریواسان ( بهاری )

بعد از عبور از تنگ ریواسان، این مخروطی سپیدپوش بدجور طنازی می کند ...

بعد از بالین تنگ ریواسان، به سمت شنل حرکت کردیم. در میانه ی راه کانی فصلی وجود دارد که در این وقت سال، واقعا برای کانی کره، رمقی باقی نمانده بود.

جانپناه شنل . برای من مسیر ریواسان، شنل و نهایتا شاودالان سراسر از خاطره های زیباست. برای اولین بار با معنای کوهستان در اینجا آشنا شدم. هر بار که شنل می آیم حسرت می خورم برای این حال و روز غریبش، برای آن همه تلاش ستودنی برای ساختنش و وضع کنونش ...

سیروله . این دشت پهناور در بهار، دنیایی ست ماورای تصور و چه ها که غوغا نمی کنند ...

بعد از خوردن صبحانه و استراحتی مفصل، به سمت قله به راه افتادیم. هنوز در ابتدای راه بودیم که توانستیم اولین برف امسال را لمس کنیم و چه حس زیبایی دارد این مهمان پاییزی...

آخرین گام ها به سوی بی نهایت، نه قله

بر بالین قله شاودالان 3185 متر - ردپای کبکی که خیلی زودتر از ما قله را فتح کرده بود. کبک این پرنده ی دوس داشتنی کوهستان، که ما ناجوانمردانه شکارش می کنیم، اسیرش می کنیم و... آیا ما در مقابلش و تواناییش ناتوان تر نبودیم ؟

بر بالین قله شاودالان 3185 متر - همنوردم حسام رحیمی و من ناچیز !

بر بالین قله شاودالان 3185 متر - من ناچیز !

بر بالین قله شاودالان 3185 متر - بخند همنورد !

بر بالین قله شاودالان 3185 متر - سوزنی های سه کل 

بر بالین قله شاودالان 3185 متر - و در دوردست شیخعلیخان !

و هر آمدنی را بازگشتیست ...

بدرود خورشید !

نوستالژی : شاودالان بهار 83 

---

1- سکوت و آرامش پرآو در این روز، شیرینی این صعود را برایمان صدچندان کرد.

2- باران های مناسب پاییزی در دو هفته اخیر، علاوه بر پررنگ تر کردن پاییز امسال، مسلما قله های استان را بیشتر سفید پوش کرده اند.

3- با توجه به حجم برف در نزدیکی های قله و بلند تر بودن 220 متری شیخعلیخان نسبت به شاودالان، قاعدتا برای شیخعلیخان باید گتر را همراه داشت.

4- گزارش کامل تر و شیوا تر از همین برنامه، به قلم همنورد عزیزم حسام رحیمی در : اینجا

5- این پست تکمیل خواهد شد.

---

پی نوشت :

1- و بار دیگر بدقولی ناخواسته ی من! و باز هم پوزش های تکراری .

دوستان و سروران عزیز ، چند صباحی ست که روح آزاد و بلندپروازم به شدت مکدر شده است. تکدری که علتش را خوب می دانم ... دستم به قلم نمی آید. اما چه کنم ؟

چند روز پیش آنقدر در افکار در هم گسیخته ام گرفتار بودم، که در صفحه ی توییترم خودم را در یک کلمه شرح دادم :

Drain

به نام خداوند قلم

امروز بعد از 5 سال فعالیت در دنیای مجازی و عرصه ی وبلاگ نویسی، نام وبلاگ قدیمی ام که صدها خاطرات ریز و درشت از آن به یادگار دارم به نام آژوان تغییر دادم.

در این پنج سال با نام های انجمن شوکای کرمانشاه و سروشت مهمان وب نوشت های شما عزیزان بودم.

از همه ی شما دوستان عزیز درخواست می کنم که نام وبلاگ من را فقط با نام آژوان مهمان خود نمایند.

علت تغییر نام وبلاگم از سروشت به آژوان آن بود که این سروشت معنای گسترده ای در بر می گرفت و معنای عامه ای داشت. سعی کردم با تغییر نام آن به آژوان که هم نامیست بومی و کردی و هم از کوهستان سرچشمه می گیرد، آغازی دیگر در عرصه ی وبلاگ نویسی داشته باشم.

از این به بعد سعی می کنم از خواب آلودگی هایی که در وبلاگم داشتم جلوگیری کنم و هر هفته تحفه ی را پیشکش شمادوستان عزیز نمایم...

و سعی دیگرم آن است که از پست های طبیعت و حیات وحش که بی شک بخش بزرگی از فعالیت های من را دربر می گیرد، غافل نشوم و بوی کوهستان را به همراه صاحبان اصلیش به مشامتان برسانم.

قلم نام مقدسی ست. پس چه بهتر زیبا بنویسیم و مانا بنویسیم...

در بعد از ظهر روز سه شنبه 30 مهر 92 سعادتی نصیب من حقیر شد که با همراهی سرورانی همچون استاد عیوضی مدیر وبلاگ کوه و کوه نوردی ، جناب آقای داهیم مدیر وبلاگ کوهنوردی ، جناب آقای نامداری مدیر وبلاگ کامبادن کوه ، جناب آقای ریاحی مدیر وبلاگ شاودالان و دوست و همنورد عزیزم حسام رحیمی مدیر وبلاگ فرخشاد ،صعودی مختصر اما بسیار شیرین و گرانمایه به قله دوشاخ داشته باشم.

برنامه ای که به همت جناب آقای ریاحی تدارک دیده شده بود.

جا دارد که دست همه ی این اساتید را ببوسم و اعلام نمایم که حضور در بین شان افتخاری بود برای من حقیر.

انشالله برای همفکری و پرباری وب نوشت هایمان و دوری از حاشیه های زاید و ... همچنان این برنامه های ابتکاری اما بسیار سودمند تداوم یابد.

در این میان جای استاد امجدیان و سرور عزیزم منتظریانی بسیار خالی بود.

از راست به چپ : حقیر نگارنده - نامداری - داهیم - عیوضی - ریاحی - رحیمی

عکس از وبلاگ شاودالان

"من باید زنده بمانم تا از زندگی لذت ببرم"

سیمون مورو کوه‌نورد ایتالیایی که در چند ساله اخیر توانسه با انجام موفقیت آمیز سه صعود زمستانی بر روی هشت هزار متری ها که یکی از آن‌ها بر روی گاشر بروم دو (اولین هشت هزار متری صعود شده در قره قوروم در زمستان) برای خود در جامعه کوه‌نوردی آوازه‌ای کسب کند در مصاحبه‌ای چنین می‌گوید:

«من از 100 متری قله برادپیک(برودپیک) در زمستان و در هوای خوب برگشتم.... چرا؟
چون ساعت 4 عصر بود و در زمستان ساعت 5 هوا تاریک می شد! من می توانستم به قله برسم. و مطمئن بودم با رسیدن به آن وارد تاریخ می شوم. اما برای من مهم این بود که آیا خود من جایی در آن تاریخ دارم و آیا زنده می مانم که از آن لذت ببرم!
بنابراین برگشتم و با عقلم صعود کردم و نه با قلبم ....

---

بعد از مدت ها کنسل شدن برنامه ی دماوند، بالاخره در روز پنجشنبه 28 شهریور فرصتی پیش آمد که به همراه همنورد عزیزم حسام، راهی بام ایران شویم.

نکته ی جالب در این بود که من در همان روز پنجشنبه 28 شهریور تا ساعت 16 در همدان برای دفاع از پایان نامه ام بودم و تقریبا ساعت 19 به کرمانشاه رسیدم. شدت خستگی من به حدی بود که تمام مسافت کرمانشاه به تهران را به استراحت پرداختم.

به هر حال جمعه 29 شهریور 92 به تهران رسیدیم و از آنجا عازم پلور شدیم.

در ساعت 10 صبح به پلور رسیدیم که اولین خودنمایی این دیو سپید ما را مجذوب خود ساخت.

دماوند از پلور 

مجسمه معروف کوهنورد در پلور - اشاره دست به دماوند

از پلور مستقیما راهی گوسفندسرای احسانی شدیم که از جاده ای عبور کردیم که مختص ماشین های شاسی بلند است و بس.

در گوسفند سرا مسجدی به همراه اتاق های محدود، بوفه، سرویس بهداشتی و همچنین قاطرهایی برای حمل کوله های کوهنوردان تا بارگاه سوم وجود دارد .

قاطرهای گوسفندسرا

بام ایران از گوسفندسرای احسانی ارتفاع 3500 متر

فاصله ی گوسفندسرا تا بارگاه سوم را معمولا 4 ساعته می پیمایند که ما با استارتی که در ساعت 12 زدیم در ساعت 15:30 به بارگاه سوم جنوبی دماوند رسیدیم.

در مسیر بارگاه - خیره به کجا همنورد ؟

بارگاه سوم جنوبی دماوند در سال 1385 ساخته شده و نسبت به دیگر پناهگاه های دماوند امکانات بهتری دارد. ظرفیت اقامت 100 الی 150 نفر ، بوفه ، آب ، سرویس بهداشتی و ... از دیگر امکانات آن است.

ولی به طور کلی مسیر جنوبی دماوند به علت راحت بودن نسبت به دیگر مسیرها بسیار شلوغ تر است. به طوری که در آخر هفته هیچ جای خالی در آن پیدا نمی شود.

غروب دماوند از بارگاه سوم

غروب خاطره انگیز دماوند با منظره ای از سد لار

با اقامت در بارگاه سوم، خلوتی زیاد و خواب مناسب تصمیم به بیدار باش در ساعت 3 بامداد گرفتیم و ساعت حرکت به سمت قله 3:30 تشخیص داده شد.

با طی کردن شبی آرام حرکت خود را به سوی قله آغاز کردیم.

هر چه بیشتر ارتفاع می گرفتیم سرمای هوا هم افزون تر می شد. بعد از ما دو تیم سه و پنج نفره هم حمله خود را به قله آغاز کردند.

در حول و حوش آبشار یخی در ارتفاع 5000 متری اولین انوار خورشید گرما و نور خود را به ما ارزانی داشت.

طلوع آفتاب از دماوند

با رسیدن به ارتفاع 5500 متری در حالی که فقط 171 متر با قله فاصله داشتیم به ناگاه هوا ابری شده و بارش متداوم برف آغاز شد. متعاقبا وزش باد شدت پیدا کرد و سرمای هوا را دو چندان کرد.

تا اینجای کار مشکلی نبود، اما رعد و برق های سنگینی که تاکنون نمونه ی آن را در هیچ کجا ندیده بودیم، بر زمین مانند شلاق کوبیده می شد. ما ناچارا به مدت نیم ساعت در زیر صخره ای پناه گرفتیم.

به هر حال با بررسی تمامی جوانب : نبود دید ، تداوم رعد و برق ، بارش برف و ... تصمیم به بازگشت گرفتیم. هر چند این تصمیم بسیار سخت بود...

دو تیم بعد از ما هم تصمیم به بازگشت گرفتند.

و آخرین عکس من از این صعود ناموفق. بوفه ی بارگاه سوم

آقای مسعود بایه

چون ما در ساعت 17:30 به بارگاه دوم ( گوسفندسرا ) رسیدیم، هیچ ماشینی برای پلور و رینه وجود نداشت. با آشنایی با آقای بایه و عرض ارادت ایشان نسبت به مردم کرمانشاهان، یک نیسان سایپا از رینه به گوسفندسرا آمد و ما را تا رینه راهی کرد.

آقای بایه سلام گرمی به اساتید محترم: آقایان عیوضی، امجدیان، شهلایی و زرین رساند.

---

پی نوشت :

1- گزارش جامع و کامل تر از همین برنامه به قلم دوست عزیزم حسام رحیمی در : اینجا

2- بعد از تصمیم ما مبنی بر بازگشت در 50 متری بارگاه، با گله ای از کل ها و بزان وحشی برخوردیم. به احتمال زیاد به علت هوای بسیار سرد آن روز و بارش برف در ارتفاعات، به این ارتفاع امده بودند که من به علت ناراحتی از عدم صعود به قله، دستم به سمت دوربینم نرفت... ولی عکس های آنان در گزارش همین صعود به قلم دوست عزیزم حسام موجود است.

3- در مسیر بازگشت، هنوز ناراحتی از عدم صعود به قله، فکرم را مشغول کرده بود. به همین خاطر پای چپم 4 بار پیچ خورد و یک بار کاملا نقش بر زمین شدم،  به نحوی که در گوسفندسرا پای چپم به شدت ورم کرد و درد آن تا یک هفته همراهم بود.

4- وقتی که به کرمانشاه بازگشتیم با پرس و جو از دوستان و جست و جو های بسیار در دنیای مجازی، فهمیدم که در تاریخ 30 شهریور هیچ صعودی از هیچ جبهه ای به دماوند صورت نگرفته است.

قبل از اجرای برنامه ی دماوند، لازم بود برای محک زدن میزان آمادگی بدنی مان، راهی قله ای خوب و فنی شویم.

به همین منظور، راهی قله پرآو بلندترین و در عین حال در دسترس ترین قله استان شدیم.

به علت گرمای هوا در طول روز، تصمیم گرفتیم این صعود را به صورت شبانه انجام دهیم.

روز دوشنبه 18 شهریور 92 ساعت 6 عصر از محیط بانی اداره محیط زیست کوهپیمایی خود را آغاز کردیم.

کوهپیمایی خود را از همان مسیر معمولی و دوست داشتنی آغاز کردیم.

آغاز مسیر

در مسیر دوزری

از گردنه دوزری به بعد به کمک هد لامپ هایمان مسیر را ادامه دادیم.

سرازیر شدن به سمت دوزری

بعد از استراحتی مختصر در کنار چشمه ی دوزری و رفع گرمای بدن، مسیر را ادامه دادیم. متاسفانه به علت نبود مهتاب و تاریکی مطلق در دشت دوزری، فراموش کردن GPS و...، برای پیدا کردن خرسنگ، تقریبا 10 دقیقه معطل شدیم. با پیدا کردن خرسنگ، که الحق و الانصاف در آن شب به کمک ما آمد، مسیر پاکوب مشخص را ادامه دادیم. در میانه ی راه، باز هم به علت تاریکی مطلق، مسیر غار یک شبه را رفتیم که هم بر طول مسیر افزود هم بر خستگی ما .

به هر حال با رسیدن به تابلوی خسته نباشید اول و متعاقبا تابلوی خسته نباشید دوم با امتداد یک سینه کش معمولی، در ساعت 12 شب به پناهگاه پرآو در ارتفاع 3050 متری رسیدیم. 

استراحتی مختصر در کنار این چشمه ی آشنا

پناهگاه غرق در سکوت و آسمان شب ستاره باران بود. یک تجربه ی متفاوت از جنس پرآو

متاسفانه پناهگاه های استان به غیر از سهیل، اصلا وضعیت مناسبی ندارند. پناهگاه پرآو که در تمامی سال میزبان کوهنوردان داخلی و به تبع غار پرآو خارجی می باشد، این روزها به سختی نفس می کشد.

انباشته شدن میزان زیادی از آشغال های کوهنوردان در کنار پناهگاه، نبود برق در شب، پوشش نامناسب کفپوش آن و ... از مهم ترین مشکلات آن است.

به هر حال با آگاهی به این مشکلات یک بسته شمع را با خود بردیم، ضمن اینکه هد لامپ ها هم به کمک مان آمدند.

 نهایتا بعد از 6 ساعت به پناهگاه پرآو رسیدیم

سایه ی سنگین پرآو بر فرخشاد

بعد از گذراندن شبی خاطره انگیز و با نشاط در ساعت 6:30 صبح به همراه حسام و برادرم عازم قله شدیم.

بعد از نیم ساعت خود را بر بالین قله سرافراز پرآو دیدیم.

باد سردی که می وزید ما را به یاد زمستان می انداخت چه رسد به پاییز..!

بازی سایه ها و قلل همسایه بیداد می کرد. این صحنه ها تجربه ی متفاوت بود باز هم به نام زیبای پرآو.

من و همنوردم حسام بر بالین قله پرآو

من و برادرم بر بالین قله پرآو

نمایی از ارتفاعات منطقه

بعد از پایین آمدن از قله و خوردن صبحانه کوله های خود را بستیم و سریع به ورودی غار معروف پرآو عازم شدیم، برای دیداری مختصر.

نمایی از غار پرآو

با دیداری که از غار پرآو داشتیم ( که وقت نسبتا زیادی هم را از ما گرفت) عزم بازگشت گرفتیم. متاسفانه در مسیر برگشت به گرمای روزانه برخوردیم. 

دو عکس پایانی در ساعت 12:30 ظهر گرفته شده که بیانگر همه چیز است.

به قول معروف : بدون شرح

---

پی نوشت :

1- ابتدا از همه ی اساتید و دوستانم در دنیای مجازی، بابت غیبت طولانی پوزش می طلبم. متاسفانه جلسه ی دفاع از پایان نامه این حقیر به تاریخ 28 شهریور برگزار شد و  همه ی انرژی من را معطوف آن ساخت. بعد از آن هم صعود به قله دماوند بخش دیگری از زمان من را گرفت. خلاصه کلام : ببخشید

2- جا دارد از پدر عزیزم که زحمت جابه جایی ما چه در مسیر رفت و چه در مسیر برگشت را قبول کردند، تشکر کنم.

3- متاسفانه به علت فراموشی اینجانب و ویروسی بودن نوت بوک، اکثر عکس های این برنامه از دریچه ی دوربینم از بین رفت.

4- گزارش زیباتر و کامل تر از همین برنامه به قلم دوست عزیزم حسام در : اینجا

5- گزارش برنامه نافرجام دماوند آماده است. طی چند روز آینده پست آن در وبلاگ قرار خواهد گرفت.

6- برنامه ی بعدی صعود به قله قته چرمی خواهد بود.

منطقه ی توریستی شابیل

در مسیر شابیل به پناهگاه، شاهد مه سنگینی بودیم که کمی ما را برای صعود فردا نگران کرد.

در مسیر شابیل به پناهگاه

پناهگاه شرقی سبلان

در نهایت در ساعت 3 بعد از ظهر به پناهگاه سبلان رسیدیم.

پناهگاه شرقی سبلان، که در ماه های گرم سال دارای آب ، برق ، سرایدار و بوفه هم هست، دارای اتاق های متعددی است که به ازای هر شب مبلغ 20000 تومان دریافت می کنند. البته با کیفیت نسبتا مناسب.

به گفته ی مسئول پناهگاه، در ایامی از سال به خصوص روز های آخر هفته این پناهگاه با این گنجایش ( 100-150 نفر) هم گنجایش خیل عظیم کوهنوردان را ندارد.

هم هوایی در غروب سبلان

در غروب یک شنبه به ناگاه هوای ناپایدار ارتفاعات 4000 متری، رخ دیگر خود را نشان داد.

هوا به ناگاه ابری شده و بعد از چند دقیقه تمامی ارتفاعات را سفیدپوش کرد. همین عامل تمامی برنامه ریزی های تیم ما و به خصوص من را خراب کرد.

ما برای این صعود همه چیز رو برنامه ریزی کرده بودیم غیر از بارش برف!

در هیچ سایت هواشناسی کوهنوردی حتی با درصد کمتر از 5% هم به بارش برف اشاره نشده بود..!

به هر حال بعد از هم هوایی به پناهگاه برگشتیم و با طی کردن شبی سرد، خود را برای بیدارباش ساعت 4 آماده کردیم.

آماده ی خواب. تنها مشکل کیسه خواب من بود که من به خیال هوای مطلوب، کیسه خواب بهاری خودم را همراه آورده بودم. به هر حال مجبور شدم با تمامی لباس هایم داخل کیسه خوابم شب را طی کنم.

نوشتن خاطره ای خاطره انگیز در شب سرد سبلان همنوردم حسام رحیمی

طلوع دل انگیز صبح از سبلان

با بیدار باش در ساعت 4 صبح و خوردن صبحانه ای مختصر، در ساعت 5 صبح عزم قله کردیم.

تا ساعت 5:30 با کمک هد لامپ ها جلو رفتیم و از آن ساعت طلوع خورشید روشنایی را بر ما ارزانی داشت.

دسته گل هایی از دل این کوه آتشفشانی

 هدف مشخص است ...

پس از بالا و پایین های بسیار، به یال منتهی به سنگ محراب که سخت ترین یال سبلان هم هست، رسیدیم.

پس از گذر از سنگ محراب به یخچال شرقی سبلان برخوردیم .

همنوردم حسام رحیمی در حال عبور از یخچال شرقی سبلان

و در نهایت بعد از 4 ساعت کوهپیمایی سنگین، در روز دوشنبه 15 مرداد ماه 92، به کاسه ی قله ی سرافراز ساوالان رسیدیم.

دریاچه معروف قله سبلان

من و همنوردم حسام رحیمی بر بالین قله سبلان ( عکس از وبلاگ فرخشاد ) 15 مرداد 92

در راه بازگشت به پناهگاه بار دیگر به مه شدید برخوردیم.

همین عامل باعث شد که مسیر برگشت 3 ساعت به طول انجامد. اصولا در صعود به هر قله ای، مه آلود بودن مسیر، باعث کند شدن حرکت تیم می شود و ما هم سعی کردیم که به آرامی به پناهگاه برسیم.

از پناهگاه هم بار دیگر، مسیر شابیل- مشگین شهر- تبریز را پیمودیم و از تبریز عازم کرمانشاه شدیم.

مه شدید در مسیر بازگشت

شکار کردن شکارچی

---

پی نوشت :

1- گزارش زیباتر و کامل تری از همین برنامه، به قلم دوست و همنورد عزیزم، حسام رحیمی در : اینجا

2- در بوفه پناهگاه، هر آنچه را که فکر می کنید، مهیاست !

3- خرس های منطقه حفاظت شده سبلان، در بعضی از شب ها به نزدیکی پناهگاه می آیند و از آشغال های پناهگاه تغذیه می کنند. البته تیم ما در شب 14 مرداد، با وجود انتظار بسیار موفق به رویت این پستاندار جالب نشد !

4- از پناهگاه تا قله، به لطف هیئت کوهنوردی اردبیل، با نصب پرچم های متعدد راهنما مسیریابی برای کوهنوردان راحت تر شده است.

5- برنامه بعدی، صعود به بام ایران قله دماوند است.

6- این پست تکمیل خواهد شد.

ابتدای مسیر فرخشاد -2500 متر

متن تابلو واضح و مشخص است ..!

اما واقعا همه ی کوهنوردان و کوهنوردنماها به آن توجه می کنند؟

به راستی کوهستان های ایران، تا کی می تواند پذیرای این سیل نا ملایمتی ها باشد؟

باشد که همه ی عزیزانی که محیط کوهستان را برای رهایی از یکنواختی محیط شهری انتخاب می کنند به حداقل شرط ورود به آن یعنی احترام به مرزهای آن پایبند باشند.

---

پی نوشت :

1- صعود به قله برودپیک دوازدهمین قله مرتفع دنیا با ارتفاع 8047 متر، از مسیر جدید به نام ایرانی ها، با موفقیت به اتمام رسید. اما متاسفانه در مسیر برگشت، سه کوهنورد باشگاه کوهنوردی آرش به نام های آیدین بزرگی، پویا کیوان و مجتبی جراحی به علت گم کردن مسیر، سرنوشت شان همچنان نامعلوم است.

متاسفانه دقایقی پیش باشگاه کوهنوردی آرش، رسما اتمام عملیات جست و جو را اعلام کرد.

2- صعود به قله سبلان هفته ی بعد انجام خواهد شد.

3- بابت غیبت یک ماهه پوزش من را بطلبید.

4- این پست تکمیل خواهد شد.

روز جمعه 24 خرداد 92 ،من به همراه دو نفر دیگر از همنوردانم توانستیم به قله دالاخانی سنقر صعود کنیم.

طبق برنامه ریزی قبلی، ساعت 4 بامداد از کرمانشاه حرکت کردیم و ساعت 5:30 از روستای تینمو سفلی حرکت به سوی قله را آغاز کردیم.

در این برنامه افتخار حضور دوست عزیزم که بیشتر در دنیای مجازی با یکدیگر ارتباط داشتیم، حسام رحیمی، نویسنده ی خلاق و صاحب وبلاگ کوهیاران فرخشاد را داشتیم.

مسیر اصلی صعود به دالاخانی از روستای تینمو، سمت چپ دره ی مشرف به روستاست. منتها در این برنامه برای صعود سریع تر و از دست دادن زمان کمتر از داخل تنگه ای عبور کردیم که مسیر را بسیار کوتاهتر کرد. لازم به ذکر است عبور از این تنگه در فصل زمستان، عملا کاری سخت و دشوار است.

آغاز حرکت ما

آغاز دست به سنگ های متعدد

در داخل تنگه

آفتاب هم به ما سلام کرد...

کانی پونه

استراحتی مختصر در خنکای دالاخانی در کنار کانی پونه

عشایر ساکن در دامنه

تارهای عنکبوت در آرامشی دست نیافتنی

در نزدیکی های پناهگاه

پناهگاه سهیل - ارتفاع 3000 متری

اسبان و استرانی که آرام و بدون هیچ دغدغه ای نظاره گر ما هستند

بر فراز قله دالاخانی - نمایی از امروله و نخودچال

بر فراز قله دالاخانی - نمایی از کوهستان پرآو

بر فراز قله دالاخانی - همنوردانم حسام رحیمی و مهدی معینی

بر فراز قله دالاخانی - من ناچیز

کانی سهیل

---

پی نوشت :

1- گزارش جامع و کامل تر از همین برنامه به قلم دوست عزیزم حسام رحیمی در : اینجا

2- اسامی عزیزان شرکت کننده در این برنامه : حسام رحیمی ، مهدی معینی و من کوچکتر امیر خسروزاده

3- کوهستان دالاخانی دارای سه قله مهم است : 1- قله دالاخانی 3350 متر 2- قله قیط قلعه 3280 متر 3- قله کل فرج 3150 متر

4- وضعیت ساختمان پناهگاه سهیل :در بهار وتابستان سال 1376 از سنگ موجود در منطقه  وماسه وسیمان و کف بتون و تخته ای ساخته شده و در سال1377 مرمت و آماده استفاده می باشد. وسعت 108 متر مربع و از نظر بهداشتی دارای توالت با آب جاری می باشد. ابعاد آن به طول 12 متر عرض 9متر ارتفاع آن 20/2 متر است . و جهت خواب ظرفیت 50  کوهنورد را دارا می باشد. در طول سال حود 1800 الی 2500 نفر کوهنورد از آن استفاده می کنند.

بانیان وسازندگان آن :کمیته پناهگاه  کوهنوردی استان  کرمانشاه - اداره کل تربیت بدنی سنقر -  هیِئت کوهنوردی سنقر می باشند.

برگرفته از وبلاگ : کوهستان ( آقای داهیم عزیز )

5- این پست تکمیل خواهد شد.

 بر بالین قله شیخعلیخان 3405 . من و همنوردم مهدی معینی

پناهگاه پراو و فاصله ی ما بر روی قله

میدان پراو

از داخل پناهگاه پراو

---

پی نوشت :

1- بعد از چند بار لغو شدن برنامه ی شیخعلیخان به علل مختلف از قبیل : بارندگی، غبارآلودگی هوا و ... بالاخره این صعود با موفقیت به اتمام رسید.

2- انشالله برنامه ی بعدی صعود به قله دالاخانی سنقر به ارتفاع 3350 متر است.

3- همین جا هم صعود پر افتخار کوهنورد شجاع و قدرتمند همشهری مان جناب آقای شهلایی، به سومین قله بلند دنیا ( کانچن چونکا ) را تبریک عرض کنم.

4- این پست تکمیل خواهد شد.

به امید آن که دیگر هیچ طبیعت گردی زباله های خود را در محیط زیست رها نکرده و حقوق طبیعت به طور کامل رعایت شود .

منبع : سایت رسمی هیلو - جنبش علفزار کرمانشاه

سال 92 هم شروع شد. سالی که می تواند برای هر کدام از ما به گونه ای متفاوت رغم بخورد.

من بعد از 5 روز اقامت در جزیره کیش، روز هشتم فروردین به کرمانشاه برگشتم و بلافاصله با کمتر از 24 ساعت استراحت عازم قله بیستون شدم.

می خواستم سال 92 را با صعودی به مکانی مقدس شروع کنم و چه قله ای مقدس تر از بیستون ؟

همین بس که فردوسی در وصف بیستون، در شاهنامه می گوید :

به بالا ز رستم همی رفت خون / بشد سست و لرزان که بیستون

این بیت در توصیف مبارزه ی رستم و اسفندیار است، که رستم از لحاظ استواری و مقاوم بودن به کوه بیستون تشبیه شده است .

دیودور مورخ یونانی در مورد این کوه و جایگاه آن می گوید : ایرانیان این صخره را مقدس می شمارند، چون آن را جایگاه اهورامزدا می دانند.

سیر تغییر این واژه بدین صورت است : بغستان، بگستان، بگیستان، بهستان، بهیستان، بهستون، بهیستون و بیستون . " 2 "

صبح روز جمعه 9 فروردین تیم ما عازم قله بیستون شدیم. در ساعت 6:30 صبح خود را در ابتدای مسیر دیدیم.

طلوع صبح دل انگیز بهاری در کنار بیستون

و مسیر انتخاب شده از قبل هم مسیر میشه ری

بیستون زا، با توجه به اینکه تیم به اندازه ی کافی آب به همراه داشت پس دیگر به سمت چشمه میشه ری نرفتیم و با امتداد در سمت راست با سرعت بیشتری به سمت قله حرکت کردیم.

در مسیر . خودنمایی مظلومانه بهار در غربت باران

در امتداد خط الراس 

و سرانجام فتح قله 2748 متری بیستون

من و دیگر همنوردم مهدی خان معینی

بر فراز قله بیستون، روستای بلوردی و رودخانه گاماسی آو در عکس کاملا مشخص هستند.

سرازیر شدن به میدان بیستون

بازی ابرها بر سر دشت چمچمال ، دره ی مشرف به سنقرآباد

و پایان بخش برنامه ی دلپذیر ما، لاله وحشی .تقدیم به همه ی دوستان

---

پی نوشت :

1- این صعود در قالب تیم سه نفره این روزهای ما انجام گرفت. اسامی شرکت کنندگان در این صعود : 1- رستمی 2- معینی و من کوچکتر خسروزاده

2- مطالب ابتدای این پست، برگرفته از پژوهش: "بررسی کتیبه بیستون در گستره تاریخ" از بنده ی حقیر در بهمن ماه 85 است، که مقام اول استان را کسب کرد.

3- مسیر برگشت بر خلاف سایر کوهنوردان، دره سنقرآباد تشخیص داده شد. هر چند برنامه کمی طولانی تر می شد و می بایست انرژی بیشتری صرف می شد، اما بهار بود و دره سنقرآباد جلوه گری می کرد و ما را با خود تا انتهایش برد.

4- و باز هم استقبال کم کرمانشاهیان از بیستون ! در روزهای تعطیل نوروز و حتی جمعه ای در دل تعطیلات، متاسفانه جز تیم ما، هیچ گروه و یا شخصی در حین مسیر تا قله مشاهده نشد ..!

5- مانا بمانید.

در روز سه شنبه 22 اسفند ماه 91 ،من به همراه دو نفر از همنوردانم، صعودی به قله ی مخروطی شکل و زیبای شاودالان از کوهستان پراو داشتیم.

برنامه راس ساعت 6:30 از محیط بانی اداره محیط زیست شروع شد.

طبق برنامه ریزی قبل این صعود از تنگ ریواسان انجام گرفت.

ابتدای تنگ ریواسان

بر بالین تنگ ریواسان با نگاهی از دشت زیبای دوزری

در اینجا شاودالان طنازی می کند...

انعکاس قله در چشمه. خوردن صبحانه ای مختصر در کنار کانی کره 

پیش به سوی شنل

از داخل جانپناه شنل. دست تمامی عزیزانی که در اوایل دهه 60، در بحبوحه ی جنگ 8 ساله ،این جانپناه را در چه نقطه ی ثقلی احداث کردند، باید بوسید. آفریدگار یکتا نگاهدار قدم هایشان باد.

با گذاشتن کوله ها در جانپناه شنل، گروه با سرعت بیشتری به سمت قله حرکت کرد.

در امتداد خط الراس شنل به شاودالان

و سرانجام قله بر بالین شاودالان با ارتفاع 3185 متر. من و دیگر همنوردم آقای رستمی

سوزنی های سه کل

در دوردست شیخعلیخان و قته چرمی در جامه ای از ابر و مه

به لطف سر سرکی سرعت برگشت مان بیشتر شد.

و سرانجام بازگشت

---

پی نوشت :

1- این صعود در قالب یک گروه سه نفره انجام گرفت. اسامی شرکت کنندگان در این صعود : 1- رستمی 2- معینی و من کوچکتر خسروزاده

2- تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد در همدان، فعالیت های زیاد در قالب سمن هیلو، رسیدگی به کارهای شخصی و ... وقت زیادی از من سلب می کنند، ولی خوشبختانه به یمن سفرهای متوالی به دشت و کوه و صحرا از آمادگی بدنی قابل قبولی برخوردارم. برای همین هر از چند گاهی صعودهایی با دوستان انجام می دهیم.

3- با GPS دقیقی که آقای معینی در قله ی شاودالان انجام دادند، ارتفاع آن کاملا منطبق بر داده های قبلی بود. 3185 متر

4- جا دارد که همین جا اعلام کنم که چه من و چه دیگر همنوردانم درس دیگر اساتید را پس می دهیم. همیشه پدرم با افتخار می گوید که چه در کلاس درس و چه در کوهستان، شاگردی اساتیدی همچون عیوضی بزرگ ،عزیزی، نیکروش ،عیسی حاج و ... را نموده است. به قول آقای ایوب امیری نویسنده ی کتاب واژه نامه کردی کلهری : اگر هیچ سایه پذیرد من همان سایه ی هیچم.

5- شاودالان کلمه ایست کردی به معنای شب صاحب دلان. امیدوارم همه ی ما دوستان وبلاگ نویس، چه در فضای مجازی و چه در محیط اصلی کارمان ،همیشه و همیشه از این کلمات بومی و اصیل خودمان به خوبی پاسداری کنیم و وقتی نیاید که به گیادورن بگوییم : دشت کاهو !!!

6- دست آخر هر وقت که به قله ای از کوهستان پراو می روم، ناخود آگاه این دوبیتی شیرین کردی پراو، از شاعر هم دیاری پرتو کرماشانی بر لبانم زمزمه می شود :

شه وه و مانگه شه وه ئه و جور که ذانی / په راو تو ژاله وه فری ناسه بانی

هه ناسه م در نیتیی داخم ئه رای خوم   / جوانی ئای جوانی ئای جوانی

ترجمه : شب است و مهتاب، همان طور که خودت می دانی / بر بالای پراو مقدار ناچیزی برف نشسته است

          نفسم در نمی آید، غمم برای خودم                      / جوانی آی جوانی آی جوانی

7- مانا بمانید.

در پي گزارش مردمي و با هماهنگي مقام قضايي و همكاري مأموران انتظامي شهرستان پاوه تعداد 13 قطعه كبك توسط ماموران اداره محيط زيست شهرستان پاوه در يك منزل مسكوني در روستاي خانقاه كشف و در دامن طبيعت رها سازي گرديدند. پرونده هم جهت طي مراحل قضايي تحويل مقامات قضايي گرديد.

بهمن پرورش غواص معروف كرمانشاهي كه ساليان متمادي  در آبهاي كشور اجساد غرق شدگان زيادي را بدون چشم داشت مادي از آب خارج مي كند اين بار به پاكسازي رودخانه گاماسياب درمنطقه پل چهرهرسين اقدام نمود. آقاي بهمن پرورش ضمن هماهنگي با پاسگاه محل ، در تاريخ 28 مهر 91  با پوشيدن  لباس غواصي به داخل رودخانه گاماسياب درمنطقه پل چهر هرسين وارد شدند ونسبت به خارخ نمودن تورهاي ماهي گيري بجا مانده از ماهيگيران سهل انگار ،لاستيك هاي خود رو ،سيم هاي خارداروديگر اجسامي كه موجب ايجاد خطر براي شناگران ومحيط زيست مي باشد اقدام نمود ودر پايان اجسام خارج شده را در كنار رود خانه جمع آوري ،ومعدوم نمودند.

خوب بعد از کلی غیبت دوباره وقت مناسبی برای سر زدن به وبلاگ قدیمیم پیدا کردم .

همین اول نوشته هام از همه ی دوستان به خاطر غیبت طولانیم معذرت می خوام. خودم حس بدی دارم وقتی میرم به وبلاگ هاتون و با یه صفحه ی تکراری مواجه میشم.

امیدوارم این شلوغی های زندگی کمتر بشه. این درس های ارشد واقعا سخت و کلافه کننده س .

متاسفانه با اومدن صفحه های اجتماعی نسبتا جدیدی مثله فیس بوک سر زدن به وبلاگ ها هم کمتر میشه !

به هر حال ببخشید

خوب با اومدن پاییز و طراوت باران های زیبایش اولین پست این ماه رو با یه عکس بی نظیر شروع می کنیم.

سنجاب ایرانی در پاییز هزار رنگ روستای خانقاه - پاوه کرمانشاه ( مهر 91 )

عکاس : دوست قدیمی و بسیار عزیزم مصطفی ویسمرادی عزیز

---

پی نوشت :

1- باران زیبا و سنگین پاییزی طراوتی دو چندان به استان کرمانشاه داد.

2- پروژه ی تکثیر نسل گوزن زرد ایرانی در سایت قلاجه کرمانشاه با موفقیت ادامه دارد. با آبستن شدن گوزن ماده زمینه برای تولد اولین گوزن زرد در این سایت مهیا شد.

3- هر کدام از دوست های عزیزم می تونن بیشتر با من در اینجا در ارتباط باشن :

http://facebook.com/amir.khosrozade

پاریَزگای کرماشان - ناوچه ی پاوه - گوندی خانقاه

استان کرمانشاه - منطقه پاوه - روستای خانقاه ( مسیر بیار )

عکس های بیشتر در اینجا : http://facebook.com/amir.khosrozade

---

پی نوشت :

1- گوزن زرد به زادگاهش کرمانشاه بازگشت. 2 راس گوزن زرد ایرانی (جنس نر) از منطقه دنا یاسوج به سایت تکثیر گوزن زرد واقع در منطقه حفاظت شده قلاجه منتقل شدند.

شنیده ها حاکی از تلف شدن یکی از گوزن هاست. قرار است 8 راس گوزن زرد ایرانی دیگر به این سایت منتقل شوند.

2- تابستان و گرمایش همراه با خوبی ها برایتان سپری شود.

3- رئیس اداره محیط زیست شهرستان روانسر خبر داد :

4- این پست تکمیل خواهد شد.

حاجی لک لک - کرمانشاه

عکس های بیشتر در اینجا:  http://facebook.com/amir.khosrozade

---

پی نوشت :

1- بابت تاخیر بیش از اندازه از همه ی دوستان پوزش می طلبم.

2- با انرژی کامل برگشتم که یه جارویی از وبلاگم انجام بدم.

منطقه شکار و تيراندازي ممنوع قراويز بخشي از حوزه استحفاظي شهرستان قصرشیرین است که نام آن از روستاي قراويز که در جنوب منطقه قرار دارد گرفته شده و با توجه به سرشماري ساليان اخير تعداد 300 راس آهو در آن زيست مي کنند.

با توجه به اهميت زيستگاهي و جمعيت هاي حيات وحش خاصه گونه آهوي ايراني موجود در اين ناحيه، جهت حفظ گونه هاي با ارزش موجود در اين منطقه از پنجم اسفند سال 80 به عنوان منطقه شکار و تيراندازي ممنوع به فهرست مناطق تحت مديريت سازمان حفاظت محيط زيست کشور اضافه شد .
قراويز به صورت تپه ماهورهايي که اطراف يک دشت در مرکز آن را فرا گرفته مي باشد که در قسمت شمال داراي رودخانه دايمي قوره تو است و در محدوده منطقه، چشمه هاي دايمي که در تمام طول سال آب دارند وجود دارد که از معروفترين اين چشمه ها کاني ماران را مي توان نام برد البته خشکسالي اخير باعث خشک شدن و کم آبي چشمه ها شده است .
  ساخت چند آبشخور توسط اين اداره در اين زيستگاه نيز شرايط ويژه اي را براي افزايش حيات وحش و تنوع گونه اي موجود در آن به همراه داشته است .
منطقه زيبا و ديدني قراويز با توجه به موقعيت خاصي که دارد زيستگاه مناسبي جهت زيست آهوي ايراني در منطقه است همچنين کنترل مستمر آن توسط مامورين محيط زيست امنيت بيشتري براي حيات وحش به وجود آورده است .
  منطقه قراويز به لحاظ موقعيت جغرافيايي منطقه اي گرمسيري در غرب کشور است که قسمتهاي شمالي و شرقي آن در سرپل ذهاب و قسمتهاي جنوبي و غربي در قصرشيرين و از سوي شمال با کشور عراق هم مرز است .
مساحت اين منطقه سه هزار و 800 هکتار با حداقل ارتفاع 430 متر از سطح دريا و بيشترين ارتفاع 816 متر از سطح درياي آزاد مي باشد .

آهوای ایرانی - کرمانشاه قصرشیرین منطقه شکار ممنوع قراویز. نیمه دوم فروردین 91

آهوان قراویز در بهار نیمه گرم قصرشیرین می خرامند...

---

پی نوشت :

1- 21 مارس روز جهانی زمین پاک گرامی باد...

2- به همین مناسبت هیلو جنبش علفزار کرمانشاه با همکاری شهردای منطقه 1 کرمانشاه اقدام به پاکسازی کوهستان می وه له در طاق بستان کرمانشاه خواهند کرد. این برنامه پذیرای عموم مردم عزیز می باشد.

3 - روز چهارشنبه مصادف با 6 اردیبهشت هیلو جنبش علفزار کرمانشاه سفری به پاوه خواهد داشت.

توضیحات تکمیلی متعاقبا اعلام خواهد شد.

4- به گزارش روابط عمومی اداره کل حفاظت محیط زیست استان کرمانشاه، در هفته گذشته طی مراسمی با حضور فرماندار ، رئیس دادگستری ، شهردار و بخشدار شهرستان ثلاث باباجانی، تعداد  25  قطعه کبک که توسط مامورین حفاظت محیط زیست این شهرستان از متخلفین شکار و صید کشف و ضبط گردیده بود در محل ارتفاعات بخش وانیسر رها سازی شد .

4- این پست تکمیل خواهد شد...

پست این ماه رو با این عکس زیبا شروع می کنم .

این عکس یکی از زیباترین عکس های چند وقت اخیر بود که دیدم. واقعا این عکس انرژی مضاعفی بهم داد.

موش صحرایی در زیر بارش سنگین برف
دامنه کوه آتشگاه- روستای خانقاه پاوه کرمانشاه
عکاس دوست بسیار عزیزم : مصطفی ویسمرادی

---

پی نوشت :

1- امروز 25 اسفند مصادف با جشن تولد سه سالگی وبلاگ سروشت می باشد..!

2- طرح درختان دوستی با موفقیت در شهر کرمانشاه به پایان رسید.

3- پاسگاه محیط بانی منطقه حفاظت شده بیستون در چالابه افتتاح شد.

4- نوروز 91 بر شما مبارک. ایشالله سال جدید توام با شادی و موفقیت برای همه ی شما دوستان همیشگی این وبلاگ باشد.

5- این پست تکمیل خواهد شد...

                                          برنامه رهاسازی سنجاب بلوطی

زمان : جمعه 28 / 11 / 90 ساعت  9  صبح

مکان : روستای خانقاه پاوه

---

پی نوشت  :

1 - حرکت از کرمانشاه راس ساعت 6:30 صبح می باشد.

2 - برنامه در پاوه راس ساعت 9 صبح آغاز خواهد شد.

3 - هزینه رفت و برگشت برای هر نفر 6000 تومان می باشد.

4 - برگشت از پاوه راس ساعت 12 خواهد بود.

5 - در صورت تمایل برای حضور در برنامه تا ساعت 22 روز چهارشنبه 26 / 11 / 90  با شماره تلفن 09360565153 خسروزاده تماس حاصل فرمایید.

6 - این برنامه کوششی است برای رها سازی سنجاب های بلوطی در زیستگاه های اصلی شان.

7 - دوستان و عزیزانی که می خواهند سنجاب خود رو به محیط اصلی شان برگردانند با شماره تلفن دفتر هیلو و شماره همراه درج شده در وبلاگ تماس بگیرند تا در اولین فرصت با آن ها هماهنگی لازم به عمل آید.

8 - اینم آدرس فیس بوک منه :

http://facebook.com/khosrowzade

9 - این پست تکمیل خواهد شد.

خوشبختانه چند سالی هست که درختان شهر کرمانشاه شناسنامه دار شدند.

شناسنامه دار کردن درختان کار بسیار خوبی در جهت حفاظت بیشتر از آنها و جلوگیری از قطع آن هاو آسیب رساندن به آنهاست.

فقط امیدوارم که قطع 70 درخت تنومند طاق بستان در دی پارسال که به حکم دادگاه شاکی پرونده توانسته بود این کار را انجام بدهد دیگر رخ ندهد.

چیز بیشتری که خوشحالم کرد این بود که همزمان با شروع احداث منوریل شهر کرمانشاه درختان بلوار شهید بهشتی - بلوار طاق بستان قطع نخواهند شد بلکه جا به جا خواهند شد.

جریمه قطع یک درخت در شهر کرمانشاه با مجوز دو میلیون تومان به همراه کاشتن 30 نهال است.

همچنین جریمه ی قطع یک درخت به صورت عمدی علاه بر کاشتن 30 نهال پرداختن جریمه ی ده میلیون و پانصد هزار تومان است.

---

پی نوشت :

1- گوزن زرد ایرانی به کرمانشاه می آید... گوزن زرد ایرانی به کرمانشاه نمی آید...

این تیترها که اغلب سرتیتر روزنامه های محلی و خبرگزاری های محلی کرمانشاه هست تیترهای آشنایی برای اهالی عرصه ی طبیعت و حیات وحش کرمانشاه هست.

با یک جست و جوی ساده در گوگل می توان به دو زیستگاه اصلی گوزن زرد در ایران پی برد. کرمانشاه و خوزستان

با یکه نگاه دیگر به توپوگرافی استان کرمانشاه به راحتی می توان تشخیص داد که زیستگاه هایی از قبیل : زردلان - اوزمانوند - قلاجه در سالیان نه چندان دراز زیستگاه گوزن زرد بوده اند. با نگاه به حجاری های طاق بستان ک شاهان ایرانی در حال شکار گوزن زرد در شکارگاه های کرمانشاه هستند می توان به سابقه ی تاریخی آن نیز پی برد ولی متاسفانه سالیانی درازی ست که گوزن زرد از زیستگاه اصلی خود فاصله گرفته است. جالب اینجاست که طرح پرورش گوزن زرد در استان هایی که به هیچ وجه استعداد پرورش آن را ندارند با تلفات زیاد اجرا شده است.

شخصا چندین بار از محل تکثیر پرورش گوزن زرد در داربادام ( دار بایم ) قلاجه دیدن کرده ام. یه سری مشکلات دارد که اگر برطرف شود مانعی بر سر راه آمدن گوزن زرد وجود ندارد.

شما را به این مصاحبه ی آقای فتاحی معاون طبیعی اداره حفاظت محیط زیست استان در تاریخ 10 اردیبهشت امسال در همین رابطه با روزنامه جام جم ارجاع می دهم : اینجا